στον Πλαταμώνα
Ο Πλαταμών είναι δημοτικό διαμέρισμα και οικισμός του Δήμου Ανατολικού Ολύμπου. Βρίσκεται στο Νομό Πιερίας, στο νότιο άκρο του, στους πρόποδες του Ολύμπου. Συνορεύει βόρεια με τον Νέο Παντελεήμονα και νότια με τους Νέους Πόρους. Απέχει 38 km από την Κατερίνη και 54 km από την Λάρισα. Ο πληθυσμός ανέρχεται στους 2.197 κατοίκους. Ιστορικά οι κάτοικοι του Πλαταμώνα είναι κυρίως ντόπιοι και κατάγονται από τον Παλαιό Παντελεήμονα, 7 km βόρεια. Ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό, αφού η περιοχή φημίζεται για τις βραβευμένες παραλίες, τις ψαροταβέρνες και τα μπαρ της. Υπάρχουν πολυτελή ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και κάμπινγκ. Και επίσης πολλά μαγαζιά με είδη λαϊκής τέχνης. Το καλοκαίρι ο πληθυσμός φθάνει τους 14.000 λόγω των πολλών τουριστών. Οι τουρίστες οι οποίοι επιλέγουν τον Πλαταμώνα,και δικαιολογημένα αφού αποτελεί το σημαντικότερο πόλο έλξης και την ομορφότερη περιοχή μαζί με τους Ν.Πόρους στο διαμέρισμα Ανατολικού Ολύμπου και όχι μόνο, για διακοπές είναι κυρίως από τις Ανατολικές Χώρες. Ο Πλαταμώνας αποτελεί και το καλοκαιρινό θέρετρο της Λάρισας. Πάνω από τον Πλαταμώνα δεσπόζει το ενετικό κάστρο. Ο οικισμός απέχει 7 km από τον παραδοσιακό οικισμό του Παλαιού Παντελεήμονα, δημοφιλής προορισμός λόγω της θέας που έχει και των πολλών εστιατορίων και ξενώνων. Μεταξύ του Πλαταμώνα και του Νέου Παντελεήμονος εικάζεται ότι άνθησε η αρχαία πόλη Ηρακλεία. Σήμερα ο Πλαταμώνας μαζί με το Νέο Παντελεήμονα και τους Ν.Πόρους αποτελούν κομβικό σημείο στο εμπόριο, στον τουρισμό και στις μεταφορές. Οι κάτοικοί τους, λόγω κοινής καταγωγής (Π. Παντελεήμων) ζητούν τη δημιουργία νέου δήμου, με την ονομασία «Πλαταμών». Η αρχική ονομασία της πόλης στην αρχαιότητα ήταν Ηράκλειο ή Ηράκλεια. Η μετέπειτα ιστορία του Πλαταμώνα ταυτίζεται με το περίφημο κάστρο του. ο κάστρο σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση και χρησιμοποιείται για θερινές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σε μια από τις αρχαιότερες μαρτυρίες για την Πιερία, από το αρχείο του Προξενείου της Βενετίας στη Θεσσαλονίκη, γίνεται μνεία στο όνομα του Πλαταμώνα ως “εν Πλαταινέα, Μάιος 1193“. Στην εν λόγω επιστολή γράφει ” Ο Πέτρος Σουριάνο από το Ματσόρμπο και ο Γεράρδος Μαρκεζάνο, διαμένων εν Θεσσαλονίκη πιστοποιούν ότι η σημειωθείσα αργοπορία του διά τον Κίτρον και Βενετίαν κατευθυνόμενου πλοίου προήλθεν από τον φόβον των Πιζάνων πειρατών. Το πιστοποιητικόν συνεπλήρωσε και επεκύρωσεν ο εν Πλαταινέα διάκονος και νοτάριος Μάρκος Γριλιόνι”.